Η στάση των δημοτικών συμβούλων στις συνεδριάσεις

Του Λάμπρου Λαμπρόπουλου

Οι συνεδριάσεις των δημοτικών συμβουλίων θα έπρεπε να είναι ο πυρήνας της τοπικής δημοκρατίας. 

Εκεί όπου οι εκπρόσωποι των πολιτών συζητούν, διαφωνούν με επιχειρήματα και αποφασίζουν για το καλό του τόπου. Στην πράξη, όμως, η εικόνα που παρουσιάζεται συχνά μόνο τιμητική δεν είναι.

Αδιαφορία, ειρωνείες, προσωπικές αντιπαραθέσεις και απουσίες. 

Δημοτικοί σύμβουλοι που μπαίνουν καθυστερημένοι, αποχωρούν χωρίς λόγο ή απλώς «περνούν να γραφτούν παρόντες». 

Άλλοι με την ευκαιρία της διαδικτυακής συμμετοχής μιλούν με κλειστή κάμερα, με φανερή την αδιαφορία της συνεδρίασης και των θεμάτων που συζητούν.

Κάποιοι δείχνουν να βαριούνται, άλλοι κοιτούν το κινητό τους, ενώ λίγοι προσπαθούν πραγματικά να κρατήσουν το επίπεδο της συζήτησης.

Κάποιοι άλλοι δεν έχουν καταλάβει ότι οι εκλογές έχουν τελειώσει και οι πολίτες ψήφισαν και αποφάσισαν και αυτοί απλά ετοιμάζουν την εικόνα τους , για τις επόμενες εκλογές αγνοώντας την ευθύνη αυτής της θέσης που τους ενέταξε ο λαός.

Πολλές φορές είναι καλύτερα να μη μιλούν, από το να μιλούν και να εκθέτουν τους εαυτούς τους, την παράταξη και την πόλη.

Αυτό που λείπει δεν είναι ο λόγος, αλλά η σοβαρότητα. 

Γιατί το να συμμετέχεις σε ένα δημοτικό συμβούλιο δεν είναι τιμή — είναι ευθύνη. 

Και η ευθύνη αυτή φαίνεται από τη στάση: τη συνέπεια, την προετοιμασία, τον σεβασμό στη διαδικασία , στους συναδέλφους, αλλά και τους πολίτες.

Οι πολίτες περιμένουν έργο, όχι θέαμα. 

Περιμένουν λύσεις, όχι θεατρικές σκηνές και μικροπολιτικές κόντρες. 

Κάθε σύμβουλος που αντιμετωπίζει τη θέση του σαν αγγαρεία, μειώνει όχι μόνο τον εαυτό του αλλά και τον θεσμό που υπηρετεί.

Η στάση στις συνεδριάσεις είναι καθρέφτης ήθους και πολιτικού πολιτισμού. 

Και όσο αυτός ο καθρέφτης δείχνει αδιαφορία, τόσο η εμπιστοσύνη των πολιτών θα ραγίζει.