Η Καλλιρόη Χρόνη είναι, πλέον, μια κορυφαία και αναγνωρισμένη ζωγράφος της νέας γενιάς, μια Σπαρτιατοπούλα, που με την καταξίωσή της στον χώρο της Τέχνης, τιμά ιδιαιτέρως τη Σπάρτη μας.

Πρόσφατα, η βραβευμένη εβδομαδιαία εφημερίδα Athens Voice (τεύχος 971, 1 Οκτωβρίου 2025), με αφορμή την παγκόσμια ημέρα των ζώων, επέλεξε για το εξώφυλλό της έναν πίνακα της Καλλιρόης Χρόνη, γεγονός που αποτελεί μιαν ιδιαίτερη καλλιτεχνική αναγνώριση και διάκριση, αφού η εφημερίδα, από την έκδοσή της (2003) έως ΚΑΙ σήμερα, φιλοξενεί στο εξώφυλλό της έργα τέχνης διάσημων Ελλήνων και ξένων δημιουργών.

Σύμφωνα με το λιτό και σεμνό βιογραφικό της ζωγράφου:

«Η Καλλιρόη Χρόνη γεννήθηκε στη Σπάρτη το 1957. Μετά το πέρας των σπουδών της στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου, σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, με δάσκαλο τον Δημήτρη Μυταρά, ψηφιδωτό με τον Γιάννη Κολέφα και Ιστορία της Τέχνης με τη Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα (1982-1987). Από το 1993 μέχρι σήμερα έχει στο ενεργητικό της πέντε ατομικές εκθέσεις, ενώ έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές. Έργα της υπάρχουν σε γνωστές ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές.

Ο μεγάλος ζωγράφος Βίνσεντ Βαν Γκογκ (1853-1890) είχε πει κάποτε: 

«Οι ζωγραφικοί πίνακες έχουν μια δική τους ζωή, που πηγάζει από την ψυχή του καλλιτέχνη.»

Αυτό, ακριβώς, είναι και το θεμέλιο της ζωγραφικής της Καλλιρρόης Χρόνη: Κοιτάζοντας κάποιος και «μπαίνοντας μέσα» στους πίνακές της, βλέπει ξεκάθαρα και αισθάνεται πως η ζωγράφος ΠΡΩΤΑ νιώθει  και ΜΕΤΑ ζωγραφίζει. Κι ακόμα αισθάνεται πως ΟΛΟΙ οι πίνακές της είναι ψηφίδες ενός μεγάλου και όμορφου ψηφιδωτού της Τέχνης της, που έχει περιεχόμενο, στόχο, νόημα και προορισμό τον Άνθρωπο και τη Ζωή.

Στην  παρουσίαση της 5ης ατομικής έκθεσής της, στην αίθουσα τέχνης  Τεχνοχώρος (Μάιος 2019) με τίτλο: «Το έξω και το μέσα
μου φως»,  περιγράφεται αδρά τόσο η προσωπικότητα της ζωγράφου όσο και η υψηλή ποιότητα, τα νοήματα και τα χαρακτηριστικά του έργου της:

«Η Καλλιρρόη Χρόνη, στην πέμπτη ατομική της έκθεση, παρουσιάζει θέματα που προσεγγίζουν τον προσωπικό της μύθο μέσα από μια ιδιότυπη ερμηνεία της μνήμης, όπου σε πρωταρχική θέση παραμένει το ανθρώπινο στοιχείο. 

Στην έκθεση «Το έξω και το μέσα μου φως» είναι παρούσα η αναγνωρίσιμη γραφή της δημιουργού, με την αμεσότητα της εικόνας να παραμένει αμφίσημη, ρεαλιστική και συμβολική, σ’ ένα παιχνίδι ανάμεσα στη μνήμη –μνήμη αρχετυπική– και τη φαντασία. 

Η τάξη στο έργο της, η οποία οριοθετεί και την εικόνα στην πνευματική της διάσταση, γοητεύει με τη φόρμα αλλά και την ένταση που δίνει η ψευδαίσθηση της πραγματικότητας. Τα πρόσωπα διατηρούν το καθένα την ταυτότητά τους και μαγνητίζουν τον θεατή με το φως που ενσταλάζει η ζωή μέσα τους. 

Στα έργα της με τα ζωηρά χρώματα, μια αισθητική συγκίνηση από ήχους παραμυθιών πλανάται για κάποιο απροσδιόριστο παρελθόν, συνδυάζοντας την αντικειμενική παρατήρηση της φύσης και τη μελαγχολία του ρομαντισμού.»

 artviews.gr

Σε συνέντευξη που έδωσε η Καλλιρόη Χρόνη, με αφορμή αυτήν την 5η ατομική της έκθεση, στην  Ήραρα Παπαποστόλου,  Κριτικό και Ιστορικό Τέχνης, αποκάλυψε, μεταξύ άλλων,  και την πλούσια και όμορφη εσωτερική της παλέτα:  

«Χρώμα για μένα είναι ακριβώς το συναίσθημα, που γεννιέται από το θέμα που επιλέγω κάθε φορά. Η ένταση προκύπτει από το είδος του συναισθήματος που θέλω να εκφράσω. Κάθε έργο έχει το δικό του συναισθηματικό κόσμο, σαν μια εκ βαθέων εξομολογητική πράξη».

«Η αφηγηματική γλώσσα προκύπτει μέσα από τα θέματα, που δεν είναι τίποτε περισσότερο από μικρές σκηνές, που περιέχουν τις ζωές των άλλων. Στην προκειμένη περίπτωση την ψυχική ανάγκη τόσο τη δική μου όσο και του θεατή, φαντάζομαι».

«Ποίηση και λογοτεχνία, μαζί με τη μεγάλη μου αγάπη τον κινηματογράφο, είναι η δεξαμενή υλικού για ό,τι με συνεπαίρνει και μου δίνει το ερέθισμα για τη δημιουργία του κάθε έργου. Σκηνές αυτοτελείς, που αφού τις αφηγηθώ πρώτα στον εαυτό μου, στη συνέχεια προσπαθώ να τις μοιραστώ μαζί σας».

«Γεννήθηκα στη Σπάρτη. Η φύση έχει προικίσει αυτόν τον τόπο, με αποτέλεσμα οι αισθήσεις να γεμίζουν με χρώματα και μυρωδιές, που μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη. Τα  ζώα, τα πουλιά και γενικά ο κόσμος της φύσης, με συντροφεύουν από παιδί σε κάθε επαφή μαζί της. Θεωρώ ευλογία την αρμονική σχέση του ανθρώπου με τη  μητέρα φύση».

«Η αθωότητα δεν είναι κάτι μακρινό, συνυφασμένο μόνο με την παιδική ηλικία. Η ηθική της διάσταση μας συντροφεύει σε όλη μας τη ζωή. Χρησιμοποιώ τον κόσμο των παιδιών περισσότερο σαν ενήλικας, που ζει και συμπεριφέρεται σε κάθε ανθρώπινη επαφή με κριτήριο την αλήθεια».

«Για μένα,  ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο,  ο μόνος συνδετικός κρίκος είναι η ανάγκη για την αλήθεια  και την αγάπη.  Αν αυτό λέγεται ρομαντισμός, τότε θα έλεγα «ναι», αν και στην εποχή μας η έννοια αυτή είναι τόσο παρεξηγημένη».

«Η ανάγκη του ανθρώπου, που ψάχνει να βρει σε εικόνες, ανάμεσα σε έναν κόσμο βίας, απαξίωσης οργής και θυμού,  το σημείο εκείνο, που τον συνδέει  με ένα παρελθόν ηθικής των ανθρώπινων σχέσεων , όπου το μεταφυσικό δεν είναι και τόσο μεταφυσικό, αλλά η ίδια η ζωή  που πολλές φορές ξεχνάμε να ζήσουμε, αυτό είναι και παραμένει για μένα το ζητούμενο,  για να συνεχίσω να ζωγραφίζω».

art22.gr

«Τα βήματα της ζωγραφικής συμπίπτουν με εκείνα της ζωής». Γι’ αυτό και η Καλλιρόη Χρόνη, η Σπαρτιάτισσα ζωγράφος, με την υψηλού επιπέδου Τέχνη της και το απόλυτα ιδιαίτερο προσωπικό της ύφος «παρουσιάζει θέματα που προσεγγίζουν τον προσωπικό της μύθο, μέσα από μια ιδιότυπη ερμηνεία της μνήμης όπου σε πρωταρχική θέση παραμένει το ανθρώπινο στοιχείο.»

Η Σπάρτη έχει υποχρέωση (πρώτα προς τον εαυτό  της και μετά προς την ζωγράφο) να τιμήσει την Καλλιρόη Χρόνη, εδώ, στην πόλη που γεννήθηκε και μεγάλωσε, στην πόλη που εξακολουθεί να αγαπά και να προβάλλει με την Τέχνη της.  

Αν η Σπάρτη, αποδεχθεί αυτό το χρέος, θα βρει τρόπους για να το εκπληρώσει.  

Σπάρτη 25-10-2025

Βαγγέλης  Μητράκος