Οι γονείς μας χαρακτηρίζονται ως οι ρίζες μας, και δικαίως γιατί όπως οι ρίζες ενός δέντρου το στηρίζουν και του δίνουν τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για την ανάπτυξη του έτσι και οι γονείς μας, μας δίνουν τα απαραίτητα εφόδια για την δική μας εξέλιξη. Μας δίνουν ζωή, μας δίνουν αγάπη και κυρίως μας δίνουν φτερά για να πετάξουμε με τις δικές μας δυνάμεις και να αποκτήσουμε την δική μας αίσθηση του εαυτού και το δικό μας νόημα και σκοπό στη ζωή.

Με αφορμή την σημερινή γιορτή του πατέρα, είναι απαραίτητο να τονίσουμε τον σημαντικό ρόλο του στην ανάπτυξη και την ανατροφή  των παιδιών, αλλά και την καθοριστική συμβολή του στην συγκρότηση και στην διατήρηση  του ισχυρού αυτού δεσμού που λέγεται Οικογένεια, καθώς ο ρόλος του καμιά φορά παραγκωνίζεται και δίνεται περισσότερη έμφαση στον ρόλο της μητέρας. Όμως αδιαμφισβήτητα οι πατεράδες παραμένουν στα μάτια των παιδιών, οι πρώτοι δικοί τους ήρωες! Ας πάμε όμως να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή!

Πώς καθιερώθηκε η Γιορτή του Πατέρα;

Ο πρώτος καταγεγραμμένος εορτασμός της Γιορτής του Πατέρα έγινε στις 5 Ιουλίου 1908, στο Φέαρμοντ των ΗΠΑ, όταν η Γκρέις Γκόλντεν Κλέιτον θέλησε με αυτόν τον τρόπο να τιμήσει τη μνήμη των 210 νεκρών πατέρων που έχασαν τη ζωή τους σε ορυχείο στην αποκαλούμενη Τραγωδία του Μόνονγκα, η οποία είχε συμβεί τον Δεκέμβριο του 1907.

Παρ' όλα αυτά, η κίνηση αυτή δεν έτυχε της αναγνώρισης που ήθελε η Γκρέις Γκόλντεν Κλέιτον, που επέλεξε τη συγκεκριμένη ημερομηνία καθότι ήταν η πρώτη Κυριακή κοντά στα γενέθλια του εκλιπόντα πατέρα της.

Έτσι, μόλις δύο χρόνια αργότερα, στο Σποκέιν της Ουάσινγκτον, η Σονόρα Ντοντ οργάνωσε την Ημέρα του Πατέρα κατ' αντιστοιχία με την Ημέρα της Μητέρας επειδή ήθελε να τιμήσει τον πατέρα της, ο οποίος υπήρξε βετεράνος του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου (1861-1865), καθώς και όλους τους υπόλοιπους βετεράνους πατέρες του συγκεκριμένου πολέμου.

Πάντως, το σχετικό νομοσχέδιο που αφορούσε στην καθιέρωση Γιορτής του Πατέρα καταψηφίστηκε, το 1913, από το Κογκρέσο των ΗΠΑ και έπρεπε, το 1966, ο -τότε- Αμερικανός Πρόεδρος, Λίντον Τζόνσον, να εκδώσει το πρώτο προεδρικό διάταγμα που τιμούσε επισήμως τους πατέρες, και καθιέρωνε την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου ως Ημέρα του Πατέρα.

Μάλιστα, έξι χρόνια αργότερα, ο -τότε- Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον, οριστικοποίησε τη Γιορτή του Πατέρα ως μόνιμη εθνική εορτή.

Στην Ελλάδα η γιορτή καθιερώθηκε από τον σύλλογο διαζευγμένων αντρών. Ο λόγος; Η απαξίωση που αντιμετώπιζαν οι πατεράδες από τα δικαστήρια σχετικά με τις αποφάσεις για την επιμέλεια των παιδιών στα διαζύγια. Σήμερα, η γιορτή του πατέρα έχει εθιμοτυπικό χαρακτήρα. Είναι συμπληρωματική της γιορτής της μητέρας.

Ποιος είναι ο σημαντικός ρόλος του πατέρα στην ανάπτυξη των παιδιών;

Όπως αναφέρθηκε ο πατέρας παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη των παιδιών. Σύμφωνα με την θεωρία της προσκόλλησης στην ψυχολογία, η οποία μελετά την σχέση μητέρας παιδιού, αρχικά, αλλά αργότερα επεκτάθηκε  στην σχέση πατέρα – παιδιού, υποστηρίζει ότι ο ρόλος του πατέρα στην εξέλιξη των παιδιών είναι εξίσου σημαντικός με αυτόν της μητέρας. Μάλιστα, η προσκόλληση του παιδιού στη μητέρα είναι ποιοτικά διαφορετική από αυτή του πατέρα. Η σχέση παιδιού-μπαμπά είναι πιο ενεργή και περιλαμβάνει επίσης μεγάλη φυσική-σωματική  δραστηριότητα. Επίσης σύμφωνα με ψυχολογικές και κοινωνικές  έρευνες οι μπαμπάδες συμμετέχουν ενεργά και στην ανάπτυξη της κοινωνικής και συναισθηματικής  ζωής των παιδιών.

Αναλυτικότερα, εμπεριστατωμένες έρευνες έρχονται να υποστηρίξουν ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με ένα πατέρα που συμμετέχει ενεργά στη ζωή τους απολαμβάνουν πολλά οφέλη, τα οποία συνεχίζονται για όλη τους τη ζωή:

• Έχουν καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο
• Δημιουργούν καλύτερες σχέσεις
• Έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση
• Όταν ενηλικιωθούν, έχουν καλύτερες δουλειές και πιο επιτυχημένες καριέρες
• Είναι συναισθηματικά πιο ώριμα και ισορροπημένα
• Έχουν λιγότερο παραβατική συμπεριφορά.

ΣΧΕΣΗ ΠΑΤΕΡΑ-ΚΟΡΗΣ

Το κορίτσι στο πρόσωπο του πατέρα βλέπει ένα πρότυπο άνδρα το οποίο όπως αναφέρουν ψυχολογικές έρευνες και μελέτες επηρεάζει καθοριστικά και τις επιλογές της στις συντροφικές σχέσεις που θα δημιουργήσει στο μέλλον. Πράγματι, ο πατέρας μπορεί να περάσει δημιουργικό χρόνο με την κόρη του κάνοντας ποικίλες δραστηριότητες. Μπορεί για παράδειγμα να ασχοληθεί ενεργητικά με τη μελέτη, με το διάβασμα, με το παιχνίδι, με τη δημιουργία δηλαδή ευχάριστων στιγμών και αναμνήσεων που θρέφουν την ψυχή του παιδιού αλλά και εξοπλίζουν την κόρη του με αυτοπεποίθηση και υψηλή αυτοεκτίμηση.

Είναι πολύ σημαντικό να τονίσουμε ότι η επιβράβευση, ο έπαινος, η ενθάρρυνση γεμίζουν την ψυχή της κόρης με αυτοπεποίθηση και την βοηθούν να πατά γερά στα πόδια της και να μπορεί να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες της ζωής. Επίσης, είναι καλό να γνωρίζει η κόρη ότι ο πατέρας της είναι πάντα διαθέσιμος για εκείνη να την ακούσει.

Δεν χρειάζεται να προσφέρουμε έτοιμες λύσεις στα παιδιά αλλά είναι πολύ σημαντικό για την κόρη να αισθάνεται ότι μπορεί να ακουμπήσει στον πατέρα της, μπορεί να του ανοίξει την ψυχή της, την καρδιά της, να του μιλήσει ανοιχτά για όσα την προβληματίζουν και την απασχολούν και εκείνος να την ακούσει πραγματικά χωρίς να την κρίνει δείχνοντάς της άνευ όρων αγάπη αποδοχή και κατανόηση.

ΣΧΕΣΗ ΠΑΤΕΡΑ-ΓΙΟΥ

Τα αγόρια βλέπουν στον πατέρα το μελλοντικό εαυτό τους. Θέλοντας να μοιάσουν στον πατέρα τους, ζητούν την αναγνώριση και την επιβεβαίωση σε ό,τι κάνουν όταν είναι στην παιδική ηλικία και θέλουν να τον ξεπεράσουν όταν είναι στην εφηβεία. Όταν ο πατέρας γνωρίζει πόσο επιδραστικός είναι στα μάτια του αγοριού του, θα νιώσει την ευθύνη που έχει και θα θελήσει να έρθει πιο κοντά του. Με τον ίδιο τρόπο που ο γιος θα υιοθετήσει υγιείς συμπεριφορές από τον πατέρα του όπως το νοιάξιμο, το σεβασμό, την αγάπη και την εκτίμηση, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο θα υιοθετήσει και τις βίαιες, χειριστικές και κακοποιητικές συμπεριφορές που θα δει σε εκείνον.

Στο μυαλό ενός παιδιού, η αγάπη είναι μία λέξη που γράφεται με έξι γράμματα «καιρός». Γιατί αυτό; Γιατί στις πατριαρχικές κυρίως οικογένειες οι πατεράδες έχουν ταυτιστεί με τον ρόλο του προστάτη- κουβαλητή αυτού του θεσμού. Έναν πατέρα που δουλεύει όλη μέρα για να καλύψει τις ανάγκες της οικογένειας και αφιερώνει ελάχιστο χρόνο στην συμμετοχή του στην ανατροφή των παιδιών. Ωστόσο αυτό το στερεότυπο έχει αρχίσει σιγά σιγά να γκρεμίζεται καθώς ο πατέρας μετά την οικονομική ανεξαρτησία των γυναικών και του δικαιώματος της για εργασία έχει εξίσου τον ίδιο σημαντικό ρόλο στην ανατροφή των παιδιών του με την μητέρα.

ΣΧΕΣΗ ΠΑΤΕΡΑ –ΜΗΤΕΡΑΣ      

Ο πατέρας οφείλει να έχει ένα βοηθητικό-υποστηρικτικό ρόλο στην οικογένεια. Είναι αυτός ο οποίος πρέπει μαζί με την μητέρα να θεσπίσει  τα όρια της οικογένειας. Ένας σημαντικός ρόλος εξίσου με αυτόν της συζύγου του να δημιουργήσει ένα οικογενειακό περιβάλλον γεμάτο ασφάλεια και αγάπη. Ο ρόλος του είναι καταλυτικός και πολλαπλός. Αυτό φαίνεται και από την σχέση που θα έχει με την μητέρα των παιδιών του, γιατί αν οι σχέσεις του πατέρα με την μητέρα δεν είναι καλές αυτό έχει αντίκτυπο και στη σχέση του με τα παιδιά. Τα παιδιά θέλουν να δουν στο πρόσωπο των μπαμπάδων τους υποστήριξη, αγάπη και εμπιστοσύνη ως προς την μητέρα τους, γιατί έτσι επηρεάζεται και η δική τους προσωπικότητα.

Ανακεφαλαιώνοντας ο ρόλος του μπαμπά είναι καθοριστικός και πολύ σημαντικός στην ανάπτυξη των παιδιών. Ο πατέρας είναι πρότυπο στα μάτια των περισσότερων παιδιών. Δικαίως η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη σε όλους τους μπαμπάδες όπου κι αν βρίσκονται στην Γή ή στον ουρανό. Σας ευχαριστούμε για όλες τις αξίες που μας δώσατε! Σας ευχαριστούμε για τα φτερά που μας δώσατε να πετάξουμε με εμπιστοσύνη και αυτοπεποίθηση μακριά από σας, γνωρίζοντας ότι θα είστε πάντα δίπλα μας σε όλες τις στιγμές της ζωής μας! Σας αγαπάμε πολύ!

«Ο πατέρας μου μού έδωσε το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσε να μου δώσει κανείς, πίστεψε σε μένα».

~Jim Valvano~

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Νικολέττα Παινέση, Ψυχολόγος, MSc

email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.