Μια μπουλντόζα θα μας σώσει ...

Στην κυριολεξία και με όλη τη σημασία της λέξης, την Σπάρτη μια μπουλντόζα μπορεί και μόνο να την σώσει.

Μετά από δεκαετίες και μη σας πω αιώνες καταφέραμε να βρούμε τον ''δρόμο μας'' ένα δρόμο που και η δικαιοσύνη ακόμα στον πιο ανώτατο βαθμό δηλαδή το ΣΤΕ είπε αυτό το κομμάτι γης δεν είναι δρόμος αλλά οικόπεδο.

Για να μη μιλάμε με γρίφους αναφερόμαστε στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο Σπάρτης ή αν θέλετε στα δύο τελευταία Συμβούλια.

Μιλάμε για ένα πολιτικό σώμα δηλαδή όλο το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Σπάρτης που χαρακτηρίζεται από μια ιδιαίτερη σύνθεση.

Μια πλειοψηφία που κέρδισε την εμπιστοσύνη των πολιτών και ανέλαβε τα ηνία του Δήμου με μια σύνθεση αρκετά νέα και από την άλλη μεριά μια αντιπολίτευση που οι επικεφαλής έχουν διατελέσει Δήμαρχοι, Περιφερειάρχες, Αντιπεριφερειάρχες και Υπουργοί.

Όλοι περίμεναν ότι αυτή η πόλη θα βρει τον βηματισμό της αφού συνεχώς σε κάθε  εκλογική διαδικασία αλλάζει Δήμαρχο, αφού προφανώς δεν μένει ικανοποιημένη.

Βλέπε Αργειτάκο μετά Βαλιώτη μετά Δούκα.

Δεύτερη θητεία Δημάρχου στο Δήμο Σπάρτης μοιάζει σαν να κερδίζεις τζόκερ την στιγμή που τουλάχιστον στην Λακωνία για να μη πάμε πιο μακριά οι γειτονικοί μας Δήμοι έχουν διαφορετική κουλτούρα σ΄αυτό το θέμα.

Το παράπονο των Σπαρτιατών είναι ότι στην Σπάρτη δεν γίνεται τίποτα , την στιγμή που σε άλλους Δήμους υπάρχουν συνεχώς ανοικτά εργοτάξια έργων καθημερινότητας , έργα υποδομών , αναπλάσεων κλπ.

Θα αναφέρουμε για άλλη μια φορά ότι παρ΄ότι υπήρχαν οι καλές προθέσεις , καταφέραμε

-να χάσουμε το έργο του ΞΕΝΙΑ ,

-την ανακαίνιση του δημοτικού σταδίου,

-την ενεργειακή αναβάθμιση του κλειστού γυμναστηρίου,

-το σκέπαστρο του κολυμβητηρίου

και συνεχίζουμε τον κατήφορο με

-το καρκίνωμα της Παλαιολόγου,

-την ανάπλαση της πρόσβασης στο άλσος Γουδέ, 

-το Open Mall της Σπάρτης,

-της οικίας Σπυρόπουλου στο Καστόρι,

-την ανακαίνιση του κτιρίου του παλαιού Δικαστηρίου,

-την ανακαίνιση της Λέσχης Αξιωματικών Σπάρτης,

-την επί 35 χρόνια προσπάθεια ανάδειξης του παλατιού στην καστροπολιτεία του Μυστρά,

-την επί 50 χρόνια ανάδειξης του αρχαίου θεάτρου της Σπάρτης,

-των ανασκαφών στον Άγιο Βασίλειο,

-το μπάζωμα των αρχαιοτήτων της Πελλάνας

και δεν έχει σταματημό η κατηφόρα.

Και ερχόμαστε τώρα και δικαιολογημένα ζητάμε από την Δημοτική αρχή Βακαλόπουλου να δώσει άμεση λύση σε όσα θέματα την αφορούν και έμμεσα να ζητά να λυθούν  αυτά που δεν είναι αρμόδια αλλά πρέπει να γίνουν.

Και εκεί που λες σαν πολίτης ότι όλο το Δημοτικό συμβούλιο πρέπει να είναι μια γροθιά πίεσης και διεκδίκησης ώστε κάτι να γίνει, γινόμαστε μάρτυρες μιας αντιπολίτευσης που κάποιοι νομίζουν ότι είναι σε προεκλογική περίοδο.

Είπαμε ότι τα προβλήματα είναι πολλά, αλλά τουλάχιστον όταν κάποια πάνε να λυθούν , τα βήματα είναι, ένα εμπρός και δύο πίσω και όχι μόνο δημιουργούν πρόβλημα αλλά και οι πολίτες δυσανασχετούν.

Η Δημοτική αρχή αποφάσισε με την διάνοιξη κάποιων οδών να δώσει λύση και στο κυκλοφοριακό πρόβλημα, αλλά και στην μακροχρόνια ταλαιπωρία και δικαστικών περιπετειών με πολίτες που οι περιουσίες τους είχαν είτε αχρηστευθεί είτε δεσμευτεί.

Μια τέτοια περίπτωση ήταν και το γνωστό τμήμα μεταξύ των οδών Θερμοπυλών Αγίου Νίκωνος και Χαμαρέτου.

Δικαστήρια σε πρώτο βαθμό, σε δεύτερο βαθμό, σε εφετεία μέχρι Άρειο Πάγο και ΣΤΕ. 

Τα δικαστήρια αποφάσισαν ότι το τμήμα αυτό ανήκει σε πολίτη και όχι στον Δήμο.

Έρχεται ο Δήμος και μετά από πολύμηνες διαπραγματεύσεις με τους ιδιοκτήτες καταλήγει σε μια συμφωνία.

Έρχεται το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο Σπάρτης και εκεί αρχίζει ο χορός ... ένα βήμα εμπρός και δύο πίσω. 

Δείτε στον κάτωθι σύνδεσμο από το 2.35 και μετά την συζήτηση του θέματος στο Δημοτικό Συμβούλιο Σπάρτης.

https://www.youtube.com/watch?v=ZEsIJRjL3oA&t=12423s&ab_channel=%CE%94%CE%97%CE%9C%CE%9F%CE%A3%CE%A3%CE%A0%CE%91%CE%A1%CE%A4%CE%97%CE%A3-Live