Τον τελευταίο καιρό γινόμαστε θεατές και στη Λακωνία μιας άνευ προηγουμένου έκρυθμης κατάστασης στο χώρο της δημόσιας υγείας που εντείνει την ανασφάλεια των εργαζόμενων στις δομές υγείας αλλά και των πολιτών της Λακωνίας γενικότερα που αισθάνονται πως υποβαθμίζεται ακόμα περισσότερο η ποιότητα ζωής τους.

Έτσι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται το φαινόμενο της κατά κύματα παραίτησης γιατρών που στελέχωναν το Νοσοκομείο της Σπάρτης και τα Κέντρα Υγείας εξαιτίας των εξαντλητικών ωραρίων, των     αναγκαστικών εντολών για ετεροαπασχόληση και μετακίνηση  και της συνακόλουθης απαξίωσης του ιατρικού λειτουργήματος.

Κάπως έτσι φτάσαμε ακόμα και στη μερική αναστολή εφημερίας της Παθολογικής Σπάρτης λόγω έλλειψης ιατρικού προσωπικού και τη μεταφορά έκτακτων περιστατικών στα γειτονικά Νοσοκομεία Τρίπολης και Καλαμάτας.

Αναμφίβολα η εικόνα  και στη Λακωνία είναι σε συμφωνία με το τοπίο υποβάθμισης της Δημόσιας Υγείας που επικρατεί σε όλη τη χώρα, για την οποία υπάρχουν πολιτικές ευθύνες, δε μπορεί να μας διαφεύγει όμως ότι ευθύνες έχουν και τα πρόσωπα  στα οποία έχει ανατεθεί η διοίκηση του Γ. Νοσοκομείου Λακωνίας  και της 6ης ΥΠΕ  για την πρόβλεψη, την  πρόληψη και την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης.

Πολύ περισσότερο όταν τα τελευταία χρόνια έχει τονιστεί σε υπέρτατο βαθμό η ατομική ευθύνη σε κάθε αστοχία του κράτους, δε μπορεί να μένουν στο απυρόβλητο αυτοί που αμειβόμενοι πλουσιοπάροχα αναλαμβάνουν το management των δομών υγείας.

Το σπουδαιότερο προσόν ενός ικανού manager είναι η διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού ειδικά όταν οι συνθήκες είναι απαιτητικές.

Αυτός είναι που θα εμψυχώσει και θα παρακινήσει το έμψυχο υλικό, θα φροντίσει για την άμβλυνση των αντιθέσεων και των ανταγωνισμών μεταξύ των εργαζόμενων και θα εκπονήσει το στρατηγικό σχεδιασμό για την εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού που διοικεί.

Ο κακός μάνατζερ θα καλύψει την ανεπάρκεια του με αυταρχισμό, εκφοβισμό, mobbing  και μετάθεση ευθυνών στους εργαζόμενους του Οργανισμού.

Στην προκείμενη περίπτωση οι Οργανισμοί στους οποίους αναφερόμαστε είναι το Γενικό Νοσοκομείο Λακωνίας αφενός και η Έκτη Υγειονομική Περιφέρεια αφετέρου.

Ο οργανισμός του Νοσοκομείου περιλαμβάνει τις Νοσηλευτικές Μονάδες Σπάρτης και Μολάων , ενώ η Έκτη  ΥΠΕ έχει υπό τη διοίκηση της τα Κέντρα Υγείας της Λακωνίας.

Το τελευταίο διάστημα λοιπόν επικρατούν εκ μέρους των διοικήσεων αυτών με τη συνέργεια ή τη σιωπή πολιτικών παραγόντων της Λακωνίας, λογικές του τύπου "ο θάνατός σου, η ζωή μου", δηλαδή επιχειρείται η αποψίλωση και καταρράκωση του Νοσοκομείου Μολάων και των Κέντρων Υγείας ώστε να μη γίνονται αντιληπτές οι συνθήκες διάλυσης του Νοσοκομείου της Σπάρτης για τις οποίες μεγάλο μέρος της ευθύνης φέρει η Διοικήτρια του Νοσοκομείου. 

Τέτοιες λογικές δε  μπορούν να γίνουν αποδεκτές ούτε να δικαιολογηθούν γιατί όπως σε έναν ανθρώπινο οργανισμό χρειάζονται όλα τα μέλη και τα όργανα για να επιβιώσει έτσι και στον υγειονομικό χάρτη κάθε νοσηλευτική μονάδα και κάθε Κέντρο Υγείας  επιτελεί το σημαντικό του ρόλο.

Αντί λοιπόν η Διοικήτρια της Σπάρτης να έχει μεριμνήσει για την εξεύρεση λύσεων για τη στελέχωση του Νοσοκομείου Σπάρτης και την αποτροπή του κύματος παραιτήσεων γιατρών (άραγε γιατί έφυγαν τόσοι γιατροί από τη Σπάρτη), με αυταρχισμό ζητά και επιβάλει τις μετακινήσεις γιατρών με ειδικότητες από το Νοσοκομείο Μολάων, όπως του Αναισθησιολόγου, του ουρολόγου, του γυναικολόγου και των ορθοπεδικών και οδηγεί σε υπολειτουργία το χειρουργικό τομέα στους Μολάους.

Αναρωτιέται κανείς αν  πιέζει η Διοικήτρια με τον ίδιο ζήλο την Κυβέρνηση και το Υπουργείο  για τη στελέχωση των νοσοκομείων μας. Έχει την ηθική υποχρέωση να το κάνει και όχι να περιορίζεται στην αυταρέσκεια και την ανταλλαγή φιλοφρονήσεων με τους τοπικούς Βουλευτές για το εξαιρετικό έργο  ( ! ) που επιτελούν στον τομέα της υγείας στη Λακωνία. 

Αποκορύφωμα όμως αυτής της τακτικής υποβάθμισης του Νοσοκομείου Μολάων αποτελεί και η απόφαση της να διενεργηθούν τα προγραμματισμένα χειρουργεία των Μολάων στη Σπάρτη μέχρι να διερευνηθεί η δυνατότητα συνέχισης λειτουργίας των χειρουργείων στους Μολάους από πλευράς αναισθησιολογικής κάλυψης. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο αναισθησιολόγος που έχει τοποθετηθεί στους Μολάους κάνει μόνο 2-3 εφημερίες μηνιαία καθώς μετακινείται για να καλύπτει εφημερίες στη Σπάρτη και την Τρίπολη.

Ακόμα και οφθαλμίατροι υποχρεώνονται να εφημερεύουν στο Χειρουργικό Τομέα πλέον στους Μολάους αφού μετακινούνται οι άλλες ειδικότητες και μάλιστα σε μια εποχή και περιοχή που συρρέουν χιλιάδες επισκέπτες για την τουριστική σεζόν και βέβαια κατοικούν μόνιμα δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι. Σε μια περιοχή επιπλέον που απέχει από τη Σπάρτη 1-3 ώρες και σοβαρά περιστατικά που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης ίσως έχουν τραγική κατάληξη.

Ωστόσο κάποια  στιγμή τα πράγματα πρέπει να λέγονται με το όνομα τους και ασφαλώς ο ελληνικός λαός  δεν έχει ακόμα ασπαστεί τον Ινδουισμό ώστε να  πιστεύει σε "Ιερές Αγελάδες" οπότε όλοι αργά ή γρήγορα θα πρέπει να έρθουν αντιμέτωποι με τις ευθύνες τους. 

Μεγάλες είναι οι ευθύνες του Διοικητή 6ης ΥΠΕ που συναινεί στις αποφάσεις της διοίκησης της Σπάρτης αλλά προβαίνει και ο ίδιος σε αυταρχικές συμπεριφορές και "εντέλλεσθε" όσον αφορά μετακινήσεις γιατρών από τα Κέντρα Υγείας που τα οδηγούν σε υπολειτουργία με πρόσφατο παράδειγμα το Κέντρο Υγείας Γυθείου όπου απομακρύνθηκε η Διευθύντρια του Κέντρου Υγείας επειδή αρνήθηκε μετακίνηση γιατρών.

Άμοιροι ευθυνών δεν είναι φυσικά ούτε τα μέλη του ΔΣ του Γ.Ν. Λακωνίας που υπογράφουν και στηρίζουν τις αποφάσεις της Διοίκησης, ούτε οι Τοπικοί Βουλευτές που καλύπτουν την όλη κατάσταση, πόσο μάλλον όταν κάποιοι από αυτούς είναι  γιατροί που έχουν υπηρετήσει στα Νοσοκομεία του Νομού.

Όσον αφορά το Νοσοκομείο Μολαων για εμάς τους κατοίκους της Νότιας Λακωνίας αντιπροσωπεύει το αίσθημα ασφάλειας γύρω από την Υγεία μας, το βλέπουμε σαν σπίτι μας και  είμαστε υπερήφανοι γι αυτό.

Τα τελευταία χρόνια -όπως επισημαίνονται τα αρνητικά πρέπει να επισημαίνονται και τα θετικά- με τις προσπάθειες του Διοικητή της Ν.Μ. Μολάων, των συνεργατών του, των εργαζομένων, των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού αλλά και τη στήριξη της τοπικής κοινωνίας, έχουμε δει το Νοσοκομείο μας να μεταμορφώνεται και να αλλάζει πρός το πολύ καλύτερο και να λαμβάνει βραβεύσεις για την πρόοδο που έχει συντελεστεί.

Να μην αμφιβάλλει κανείς ότι θα παλέψουμε με νύχια και με δόντια απέναντι σε κάθε προσπάθεια απαξίωσης και υποβάθμισής του από όπου κι αν προέρχεται. Ειδικά όσοι ασχολούμαστε με την Αυτοδιοίκηση οφείλουμε να έχουμε τη δέουσα ευαισθησία και να προσπαθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις να εμποδίσουμε την ερήμωση της υπαίθρου στην οποία, με μαθηματική ακρίβεια,  οδηγούν οι πολιτικές του Αθηνοκεντρικού μοντέλου διοίκησης. 

Χωρίς αμφιβολία  οι προηγούμενες περιφερειακές διοικήσεις  και του Πέτρου Τατούλη και του Παναγιώτη Νικα είχαν συμβάλει με σημαντικά κονδύλια  και ευρωπαικούς πόρους (άραγε έχουν γνώση εκεί στην ΕΕ ότι δίνουν χρήματα για ενίσχυση δομών που απαξιώνονται σταδιακά και συστηματικά εντός της χώρας;) ώστε να δημιουργηθούν κλίνες, να εξασφαλιστεί ιατροτεχνολογικός εξοπλισμός στο Νοσοκομείου Σπάρτης και Μολάων , να αναβαθμιστούν τα  κέντρα υγείας, να τοποθετηθεί αξονικός τομογράφος στους Μολάους κλπ.

Η σημερινή Περιφερειακή Αρχή του Δημήτρη Πτωχού, έχει την πρόθεση να συνεχίσει στην ίδια κατεύθυνση; 

 Αβίαστα προκύπτουν τα εξής ερωτήματα προς την ηγεσία και τα μέλη της Περιφερειακής Αρχής: 

-Τι πρωτοβουλίες έχετε αναλάβει για την προστασία και ενίσχυση των δημόσιων δομών υγείας της Λακωνίας 

-Έχετε ζητήσει να συμμετέχετε  ή συμμετείχατε σε συσκέψεις με τους αρμόδιους του Υπουργείου Υγείας, τη διοίκηση του Νοσοκομείου και τον Διοικητή της 6ης ΥΠΕ και τους Βουλευτές Λακωνίας και αν ναι, τι προτάσεις έχετε καταθέσει ή πρόκειται να καταθέσετε  για την άρση του αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει ο χώρος της Υγείας στη Λακωνία;

                                                            Μαργαρίτα Σπυριδάκου

                                                            Περιφερειακή Σύμβουλος Λακωνίας