Σύμφωνα με το Μπενάκειο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο (ΜΦΙ), επιβεβαιώθηκε η παρουσία του επιβλαβούς οργανισμού καραντίνας Bactrocera zonata σε περιοχή της Λακωνίας. 

Το έντομο Bactrocera zonata αποτελεί ενωσιακό επιβλαβή οργανισμό καραντίνας για την Ε.Ε. σύμφωνα με το άρθρο 3 και το παράρτημα ΙΙ του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2019/2072, ενώ σύμφωνα με το άρθρο 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2019/1702 περιλαμβάνεται στον κατάλογο επιβλαβών οργανισμών προτεραιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης λόγω του σοβαρού δυνητικού οικονομικού, περιβαλλοντικού και κοινωνικού αντίκτυπου για το έδαφος της Ένωσης. 

Σύμφωνα με ενημέρωση από το ΥπΑΑΤ, για την πρόληψη της εισαγωγής, της εγκατάστασης και της διασποράς του Bactrocera zonata στο έδαφος της Ένωσης λαμβάνονται τα μέτρα που προβλέπονται στον Εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2025/311 με τίτλο: «Μέτρα για την εξάλειψη και την πρόληψη της εγκατάστασης και της εξάπλωσης στο έδαφος της Ένωσης των μυγών των φρούτων των ειδών Bactrocera dorsalis (Hendel), Bactrocera latifrons (Hendel) και Bactrocera zonata (Saunders)». Τονίζεται ότι σύμφωνα με τα άρθρα 14 & 15 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/2031 αποτελεί υποχρέωση των εμπλεκομένων να γνωστοποιούν αμέσως στην αρμόδια Αρχή της περιοχής τους οποιαδήποτε ύποπτη εμφάνιση επιβλαβών οργανισμών ή συμπτωμάτων.

Το Bactrocera zonata είναι ένα είδος πολυφάγο, που προσβάλλει πάνω από 50 καλλιεργούμενα και άγρια είδη φυτών, κυρίως αυτά με σαρκώδεις καρπούς. Μεταξύ αυτών, η ροδακινιά, η γκουάβα και το μάνγκο αναφέρονται ως κύριοι ξενιστές του εν λόγω εντόμου. Επιπλέον, ο κατάλογος των ξενιστών του εντόμου περιλαμβάνει αρκετά είδη που έχουν οικονομική σημασία στην ΕΕ: Citrus spp. (συμπεριλαμβανομένων των πορτοκαλιών, γκρέιπφρουτ και μανταρινιών), Malus domestica (μήλο), Prunus armeniaca (βερίκοκο), Prunus persica (ροδάκινο και νεκταρίνι) και Punica granatum (ρόδι), Ficus carica (σύκο), Annona squamosa, Phoenix dactylifera (χουρμάς) και Cydonia oblonga (κυδώνι). Το εύρος των ξενιστών του B. zonata περιλαμβάνει, επίσης, αρκετά τροπικά είδη: παπάγια, Careya arborea, Grewia asiatica, Luffa spp., Mangifera indica (μάνγκο), Momordica charantia (πικρό πεπόνι), Psidium guajava (γκουάβα) και Terminalia catappa.

Όπως αναφέρει το ΥπΑΑΤ η μέγιστη απόσταση στην οποία μπορεί να μετακινηθεί το έντομο με φυσικό τρόπο είναι περίπου 7 km σε ένα έτος (με εύρος από 1,4 km έως 34 km). Εισαγωγή του εντόμου σε νέες περιοχές είναι πιθανότερο να συμβεί μέσω της μεταφοράς μολυσμένων καρπών και μολυσμένου με νύμφες εδάφους.

Σε ότι αφορά τα συμπτώματα στους καρπούς, τα νύγματα ωοτοκίας είναι συχνά ορατά στη φλούδα των προσβεβλημένων καρπών. Η ωοτοκία σε σκληρότερους καρπούς προκαλεί καστανές ουλές στην επιφάνεια του καρπού. Οι προνύμφες του πρώτου σταδίου αναπτύσσονται στο εσωτερικό του καρπού κοντά στο σημείο ωοτοκίας. Αυτό μπορεί να προκαλέσει το μαλάκωμα της περιοχής γύρω από το σημείο ωοτοκίας. Οι προνύμφες 2ου και 3ου σταδίου συνήθως σκάβουν βαθύτερα στον πολτό του καρπού, προκαλώντας το μεγαλύτερο μέρος της ζημίας, η οποία μπορεί στη συνέχεια να οδηγήσει σε πρόωρη πτώση του καρπού. Αυγά μπορεί να βρεθούν στο εσωτερικό του καρπού στο σημείο του νύγματος ωοτοκίας, αλλά τέτοια νύγματα είναι δύσκολο να εντοπιστούν, εκτός αν εξεταστούν στο μικροσκόπιο και από ειδικό εντομολόγο. Οι προνύμφες μπορούν να εντοπιστούν κατά το άνοιγμα του καρπού, ιδίως όταν έχουν φτάσει στο προχωρημένο τρίτο στάδιο.

Πηγή: https://www.agrotypos.gr/