Φίλε Μανούσο, 

Απρόσμενος και τόσο αναπάντεχος ο χαμός σου.

Τα λόγια είναι φτωχά ώστε να καλύψουν το "τεράστιο κενό" που δημιουργεί η "απουσία σου".

Γιατί κανείς από εμάς, που σε γνωρίσαμε δεν μπορεί να δεχθεί... αδυνατεί να πιστέψει ότι ΕΣΥ, μια αστείρευτη πηγή ζωντάνιας, ανεξάντλητης ενέργειας και θετικής σκέψης θα άφηνες πίσω σου, τόσο ξαφνικά, αυτό το ΚΕΝΟ! 

Και...πραγματικά, δεν υπήρξε άνθρωπος που σε γνώρισε και δεν του προκάλεσε έκπληξη το άγγελμα του θανάτου σου.

Γιατί ήσουν για όλους, ο Μανούσος,  ο έντιμος, ο εργατικός, ο ευγενής και ο χαμογελαστός άνθρωπος που πάντα με τον καλό του λόγο και ποτέ διαφορετικά σκεπτόμενος, έβρισκε τον μαγικό τρόπο να "φωτίζει " το σκοτάδι και να "γεφύρωνει" τις σχέσεις των ανθρώπων.

Δεν είπες ποτέ κακό λόγο για κανέναν! Υπήρξες, πάντα, μια μεγάλη, ανοιχτή, θερμή αγκαλιά!

Άνθρωπος γλυκύτατος, νηφάλιος στο πνεύμα, όρθιος στην ψυχή, αριστοκράτης στην παράσταση, στρατιώτης της ολότητας, αιώνιος έφηβος .

Ήσουν ο σπάνιος, ο χαρισματικός...ο γλυκός Μανούσος όλων μας!

Όμως, αγαπημένε μου φίλε εγώ που σε γνωρίζω περισσότερα από 25  χρόνια, νομίζω πως έχω το δικαίωμα να γράψω δυο λόγια, ως ένας, από καρδιάς, φίλος!

Ο χαμός σου με γέμισε στενοχώρια και θύμηση.

Αποτέλεσε τιμή η συνεργασία μαζί σου.

Αγάπησες και σε αγάπησε όλη η Χώρα, αφού ανέδειξες κάθε της σημείο και πτυχή του πολιτισμού της.

Τον τόπο μας, τον αγάπησες περισσότερο..

Ήρθες, έζησες και στήριξες κάθε προσπάθεια ανάδειξης του.

Σε θυμάμαι, ως πρ. Δήμαρχος Οινούντος, μπροστάρη στη Γιορτή Ελιάς και Λαδιού, στην αγαπημένη σου Σελλασία, που με θέρμη αγκάλιασες και με τις γνώσεις σου στήριξες από την πρώτη στιγμή.

Σε θυμάμαι, στα γυρίσματα της ταινίας "Κρυφά Μονοπάτια " και στην προσπάθεια σου  ανάδειξης  του τόπου μας.

Σε θυμάμαι σε τόσες άλλες ευκαιρίες προβολής που έδινες στην περιοχή μέσω της λαμπρής σου καριέρας ως σκηνοθέτης.

Σε θυμάμαι, ως πρ. Δήμαρχος Σπάρτης, στις προτροπές και προτάσεις σου ως δημοτικός σύμβουλος και Πρόεδρος στο Ν.Π.Πολιτισμού και τα τόσα που πραγματοποιήθηκαν στις μέρες σου.

Σε θυμάμαι ως ένα ευπατρίδη και μάχιμο σκηνοθέτη γεμάτο όραμα και φαντασία που άγγιξες κάθε σπίτι στην Ελλάδα, αλλά και πέραν των συνόρων της.

Τώρα, ξεκινάς γυρίσματα στη νέα σου ταινία Μανούσο, γεμάτη με φως όπως και η εγκόσμια ζωή σου.

Φως που το μετέδωσες σε όλους εμάς που σε γνωρίσαμε και συνεργαστήκαμε μαζί σου, φως που μετέδωσες σε κάθε ελληνικό σπίτι.

Να είσαι σίγουρος, φίλε μου, ότι αναχωρώντας από αυτό τον μάταιο κόσμο αφήνεις πίσω σου ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα καλοσύνης, δοτικότητας και ήθους που για πάντα θα μας συντροφεύει και πάντα θα κρατάει ζωντανή την παρουσία σου στις μνήμες, όλων μας.

Ένα αποτύπωμα που θα κάνει τόσο την αγαπημένη σου Μαρία όσο και τα λατρεμένα σου παιδιά και εγγόνια, να νιώθουν υπερήφανοι για το πολύτιμο έργο που επιτέλεσες, για την κοινωνική σου αποδοχή και καταξίωση και για το φωτεινό σου χαμόγελο που με τόση καλοσύνη σκόρπιζες απλόχερα παντού γύρω σου.

Καλό ταξίδι στου Παραδείσου τις γειτονιές που σήμερα μεταναστεύεις...

Σε ευχαριστώ για όλα αγαπημένε  και ακριβέ μου φίλε Μανούσο.

Βαγγέλης Βαλιώτης

Πρ.Δήμαρχος Οινούντος

Πρ.Δήμαρχος Σπάρτης