Τρεις φίλοι, o Αντώνης Καστελλάνος, o Αλέξης Κολιτσόπουλος και o Γιώργος Μαυρίδης, ολοκλήρωσαν στις 26 Ιουνίου ένα όνειρο, τη διάσχιση της Ορεινής Ελλάδας πεζοπορώντας από το Γύθειο έως τον Γράμμο, καλύπτοντας 1.045 χιλιόμετρα. Ο Αντώνης μίλησε στο Newsomb για την εμπειρία, τις δυσκολίες και την προετοιμασία αυτής της πρωτοποριακής προσπάθειας.

Ο Αντώνης αναφέρθηκε στον χαρακτήρα της ομάδας: «Είμαστε ορειβατικός σύλλογος που κάνουμε πεζοπορίες και οργανωμένες εκδρομές. Ό,τι οροσειρά υπάρχει στην Ελλάδα την έχουμε διασχίσει. Πριν από δύο χρόνια είπαμε να διασχίσουμε όλη την Ελλάδα, δεν έχει ξαναγίνει κάτι παρόμοιο. Υπάρχουν πολλές προσπάθειες πριν από εμάς, οι οποίες για καιρικά φαινόμενα, για τραυματισμούς, γιατί χάθηκαν ή γιατί η χαρτογράφηση δεν ήταν αρκετά καλή, δεν μπορούσαν να ολοκληρώσουν τη διάσχιση».

Ο Αντώνης Καστελλάνος, o Αλέξης Κολιτσόπουλος και o Γιώργος Μαυρίδης

Η απόφαση να ξεκινήσουν ένα τέτοιο εγχείρημα ήταν απλή αλλά απαιτητική:
«Και εμείς είμαστε απλά μια παρεούλα που ασχολούμαστε πολύ με αυτά και αποφασίσαμε να το κάνουμε. Εμείς ξεκινήσαμε το Μάιο, 2 Μαΐου, από το Γύθειο».

Οι δυσκολίες και οι προκλήσεις στο δρόμο

Η διάσχιση της Ελλάδας δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Ο Αντώνης περιγράφει τις πιο έντονες δυσκολίες: «Όταν είσαι μια παρέα, ό,τι δυσκολία και να προκύψει, τη λύνεις. Εμείς δεν βάλαμε κάποιο συγκεκριμένο χρονικό όριο, οπότε αντιμετωπίσαμε πολλές προκλήσεις. Ο καιρός ήταν από τα πιο δύσκολα στοιχεία: βρεχόμασταν συνεχόμενα για πέντε-έξι ημέρες, τα παπούτσια και οι σκηνές μας ήταν διαρκώς υγρά, και κοιμόμασταν σε βρεγμένα. Συναντήσαμε χιόνι ακόμα και τον Ιούνιο στα Βαρδούσια, ενώ η ομίχλη και οι δυσκολίες των μονοπατιών συνέθεταν ένα απαιτητικό σκηνικό».

Η μεγαλύτερη πρόκληση, όπως σημειώνει, ήταν τα ίδια τα μονοπάτια: «Η μεγαλύτερη δυσκολία σε όλο το εγχείρημα ήταν τα μονοπάτια που πλέον δεν υπάρχουν. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα στο ντοκιμαντέρ μας. Πλέον η ύπαιθρος ερημώνει – χωριά που είχαν 200-300 κατοίκους πλέον έχουν ελάχιστους. Κάποια είναι εντελώς εγκαταλελειμμένα. Πέρασαμε από πολλά χωριά που είναι σχεδόν ερειπωμένα, και τα μονοπάτια που συνδέουν τα χωριά αυτά δεν τα περπατάει πια κανείς».

Ο Χρήστος Κεκές, Βιντεογράφος και ο Φάνης Τσιογκρής, Εικονολήπτης

Αναφερόμενος στην ιστορική βιβλιογραφία, προσθέτει: «Από βιβλιογραφία που ψάξαμε, η καταγραφή των μονοπατιών ξεκινά από το 1963. Σχεδόν όλα τα καταγεγραμμένα μονοπάτια είτε είναι σε εγκατάλειψη είτε δεν υπάρχουν πια».

Διαβάστε περισσότερα στο www.newsbomb.gr πατώντας ΕΔΩ