Πολλοί έχουν νιώσει εκείνη τη χαρακτηριστική μυρωδιά λίγο πριν ξεσπάσει μια βροχή. Άλλοι λένε πως μπορούν σχεδόν να την προβλέψουν μόνο από την όσφρησή τους. Και δεν πρόκειται για μύθο. Η επιστήμη έχει όνομα γι’ αυτό το φαινόμενο και λέγεται petrichor.

Ο όρος προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις “πέτρα” και “ιχώρ” (το «αίμα» των θεών στην ελληνική μυθολογία) και περιγράφει την ευχάριστη γήινη μυρωδιά που δημιουργείται όταν το νερό πέφτει πάνω σε ξερή γη. Τον όρο επινόησαν το 1964 δύο Αυστραλοί επιστήμονες, οι Isabel Bear και Richard Thomas, σε μελέτη τους στο περιοδικό Nature.

Στην καρδιά του φαινομένου βρίσκονται δύο βασικοί “παίκτες”. Τα έλαια φυτών που αποθηκεύονται στο έδαφος κατά την ξηρασία και η ένωση geosmin, ένα οργανικό μόριο που παράγεται από βακτήρια του εδάφους (actinobacteria).

Ακόμη κι αν δεν έχει αρχίσει να βρέχει, η αυξημένη υγρασία και οι άνεμοι μπορούν να απελευθερώσουν μικροσκοπικά σωματίδια γεμάτα geosmin στον αέρα. Μερικοί άνθρωποι έχουν πιο ευαίσθητη όσφρηση και μπορούν να το αντιληφθούν νωρίτερα, δίνοντας έτσι την αίσθηση ότι “προβλέπουν” τη βροχή.

Μάλιστα, έρευνες έχουν δείξει ότι η όσφρηση στον άνθρωπο είναι πολύ πιο οξεία απ’ όσο πιστεύαμε. Και το geosmin είναι τόσο χαρακτηριστικό, που οι άνθρωποι μπορούν να το ανιχνεύσουν σε απειροελάχιστες συγκεντρώσεις, ακόμη και χαμηλότερες από ό,τι ανιχνεύουν τα ζώα.

Γιατί όμως αυτή η ικανότητα θεωρείται σπάνια; Δεν είναι ότι κάποιοι την έχουν και κάποιοι όχι, αλλά ότι μερικοί άνθρωποι είναι πιο ευαίσθητοι στις περιβαλλοντικές αλλαγές και πιο “εκπαιδευμένοι” να συνδέουν τη μυρωδιά του petrichor με την επερχόμενη βροχή.

Πηγή: https://unboxholics.com/