Ο Αντριάνο Τέγκα με καταγωγή από τον Τάραντα της Ιταλίας ξεκίνησε με το ποδήλατό του και  διανύοντας 900 χλμ έφτασε εμπρός από τα άγαλμα του Βασιλιά Λεωνίδα.

Οι δύο πόλεις με την αδελφοποίηση που έγινε το 2015 ουσιαστικά σφράγισαν τα κοινά σημεία που τους ενώνουν.

Οι Ταραντίνοι θεωρούν τους εαυτούς Σπαρτιάτες και μάλιστα έχουν δώσει και όνοματα όπως Σπάρτη Ευρώτας κλπ.

Ο ΑντριάνοΤέγκα έφερε  μια μυρτιά και νερό από τον ποταμό Ευρώτα του Τάραντα και την φύτεψαν  μαζί με τον Δήμαρχο Σπάρτης Μιχάλη Βακαλόπουλο στη κεντρική πλατεία Σπάρτης.

Από πλευράς Δήμου Σπάρτης του δόθηκε μια ελιά σύμβολο  της Σπάρτης με την υπόσχεση από τον Μ. Βακαλόπουλο όταν θα πάει στον Τάραντα θα την ποτίσουν από το νερό του ποταμού Ευρώτα της Σπάρτης.

Παρόντες ήταν ο Αντιδήμαρχος Στράτης Κοκκορός , ο πρώην Δήμαρχος Σπάρτης Σταύρος Αργειτάκος και ο Μάριος Τζωρτζάκης που ουσιαστικά ήταν και  o μεσάζων για αυτήν την εκδήλωση.  

_________________________________________

Οι δεσμοί μεταξύ του Τάραντα και της Σπάρτης είναι ιστορικά σημαντικοί και ανάγονται στην αρχαϊκή και κλασική εποχή.

Ο Τάραντας (Taras στα αρχαία ελληνικά, σημερινό Τάραντο στην Ιταλία) ήταν ελληνική αποικία στη Μεγάλη Ελλάδα (Magna Graecia) και ιδρύθηκε από Σπαρτιάτες.

Ο Τάραντας ιδρύθηκε γύρω στο 706 π.Χ. από παραβάτες των νόμων της Σπάρτης, γνωστούς ως Πάραθοι ή Πάραθοι Νεοδαμώδεις, οι οποίοι ήταν απόγονοι Σπαρτιατών και ειλώτων (ή είχαν χάσει τα πλήρη πολιτικά τους δικαιώματα).Σύμφωνα με την παράδοση, ο Τάραντας ιδρύθηκε από τον Φάλανθο, αρχηγό μιας ομάδας Σπαρτιατών αποίκων. Ο Φάλανθος είχε εξοριστεί από τη Σπάρτη και πήρε την άδεια να ιδρύσει νέα πόλη στη Δύση.

Ο Τάραντας θεωρούνταν αποικία της Σπάρτης και διατηρούσε τη δωρική πολιτιστική του ταυτότητα. Η διάλεκτος, οι θεσμοί και οι στρατιωτικές παραδόσεις είχαν σπαρτιατικά χαρακτηριστικά.

Οι δύο πόλεις είχαν κοινές θρησκευτικές και πολιτισμικές παραδόσεις, ενώ οι πολίτες του Τάραντα θεωρούσαν τους εαυτούς τους Δωριείς και διατηρούσαν σχέσεις με τη μητρόπολη.

Στα ελληνιστικά χρόνια, οι δεσμοί μεταξύ των δύο πόλεων αναθερμάνθηκαν. Ο Τάραντας, αντιμετωπίζοντας πίεση από τους Ρωμαίους, στράφηκε προς ελληνικές δυνάμεις για βοήθεια, όπως τον βασιλιά Πύρρο της Ηπείρου — με τις οποίες και η Σπάρτη διατηρούσε σχέσεις.Οι δεσμοί Σπάρτης και Τάραντα είναι κυρίως αποικιακοί και πολιτισμικοί, και βασίζονται στην ίδρυση του Τάραντα από Σπαρτιάτες αποίκους.

Ο Τάραντας αποτέλεσε ένα σημαντικό κέντρο του ελληνικού πολιτισμού στην Ιταλία και ένα παράδειγμα της εξάπλωσης της σπαρτιατικής επιρροής εκτός της Πελοποννήσου.