Σοβαρή αβεβαιότητα σχετικά με την αποτελεσματικότητα, αλλά και την ασφάλεια της χρήσης αναλγητικών στην αντιμετώπιση της οσφυαλγίας διαπιστώνει νέα ανασκόπηση που δημοσιεύεται στο The BMJ. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι, μετά από 60 χρόνια έρευνας, εξακολουθεί να υπάρχει σοβαρό επιστημονικό κενό ως προς τη δράση των αναλγητικών στον πόνο της μέσης.

Αναλγητικές ουσίες όπως η παρακεταμόλη, η ιβοπρουφένη, αλλά και η κωδεΐνη χρησιμοποιούνται ευρέως για την αντιμετώπιση οξείας οσφυαλγίας, συνήθως για περιπτώσεις ενοχλήσεων που διαρκούν λιγότερο από 6 εβδομάδες. Ωστόσο, δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να επιβεβαιώνουν την αποτελεσματικότητά τους.

Με στόχο να καλύψουν αυτό το πληροφοριακό κενό, οι ερευνητές συγκέντρωσαν επιστημονικές βάσεις δεδομένων από 98 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές, που δημοσιεύθηκαν μεταξύ 1964 και 2021 και συνέκριναν τη δράση αναλγητικών φαρμάκων, με άλλα αναλγητικά, placebo, αλλά και μηδενική θεραπεία σε ασθενείς που δήλωσαν ότι υποφέρουν από οξεία οσφυαλγία. Αξιολογήθηκαν συνολικά τα στοιχεία 15.134 συμμετεχόντων ηλικίας 18 ετών και άνω, καθώς και η επίδραση 69 διαφορετικών φαρμάκων ή συνδυασμών αυτών, μεταξύ των οποίων μη στεροειδή, αντιφλεγμονώδη φάρμακα, παρακεταμόλη, αντισπασμωδικά, οπιοειδή, μυοαναλγητικά και κορτικοστεροειδή.

Οι μελέτες μετρούσαν την ένταση της οσφυαλγίας στο τέλος της θεραπείας (σε κλίμακα 0-100 βαθμών) και την ασφάλεια (αριθμός συμμετεχόντων που ανέφεραν παρενέργειες κατά τη διάρκεια της θεραπείας). Η μέση ένταση πόνου των συμμετεχόντων στην αρχή κάθε δοκιμής ήταν 65%.

Πηγή: ygeiamou.gr