Εισρόφηση είναι η είσοδος περιερχομένου όπως τροφή, σάλιο, τοξικές ουσίες στους αεραγωγούς και στους πνεύμονες. Η εισρόφηση μπορεί να συμβεί οξέως και οδηγεί σε πνευμονία με συμπτώματα όπως πυρετό και δυσκολία στην αναπνοή. Ωστόσο, η εισρόφηση μπορεί να συμβαίνει και σε χρόνια βάση όπου σε αυτές τις περιπτώσεις τα συμπτώματα μπορεί να μην είναι τόσο εμφανή ή ευδιάκριτα αλλά παρολ’αυτά να οδηγούν σε χρόνια βλάβη των πνευμόνων.

Η εισρόφηση μπορεί να συμβεί λόγω δυσκολίας στην κατάποση αλλά και σε έδαφος γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης (όταν η τροφή πηγαίνει από τον οισοφάγο και το στομάχι πίσω στο λάρυγγα).  Η εισρόφηση δύναται να συμβαίνει κατά την διάρκεια της σίτισης αλλά και μεταξύ των γευμάτων.

Υπάρχουν πολλές καταστάσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε εισρόφηση. Ενδεικτικά αναφέρονται οι εξής:

1. Ανατομικές ανωμαλίες όπως υπερωιοσχιστία, ατρησία οισοφάγου, τραχειοοισοφαγικό συρίγγιο.
2. Γαστρεντερολογικές παθήσεις όπως γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση
3. Σύνδρομα όπως CHARGE, Cri du Chat
4. Νευρολογικές παθήσεις όπως εγκεφαλική παράλυση, παράλυση φωνητικών χορδών, τραύματα εγκεφάλου
5. Νευρομυικές παθήσεις όπως νωτιαία μυϊκή ατροφία, μυασθένειες, Guillain-Barré syndrome.

Τα συμπτώματα που δύναται να εμφανιστούν  είναι:

1. Βήχας, πνιγμός ή δυσκολία στην αναπνοή κατά την σίτιση
2. Χαμηλά πυρετικά κύματα
3. Ακροαστικά ευρήματα όπως ‘υγροί’ ήχοι
4. Συνεχείς λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού
5. Χρόνιος υγρός βήχας

Η διάγνωση της εισρόφησης γίνεται κυρίως με βάση το ιστορικό και την κλινική εξέταση.

Ωστόσο, συχνά είναι σημαντική και η συμβολή εξετάσεων όπως η ακτινογραφία, η αξονική θώρακος, η δοκιμασία κατάποσης με την συμβολή λογοπεδικού. 

Η αντιμετώπιση της εισρόφησης έγκειται αρκετά στην θεραπεία του υποκείμενου προβλήματος.

Συμπληρωματικά, κάποιες φορές ο λογοπεδικός προτείνει τρόπους που διευκολύνουν την κατάποση όπως σωστή στάση σώματος κατά τα γεύματα, πιο στέρεη τροφή κτλ.

Πολλές φορές συστήνεται φαρμακευτική η χειρουργική θεραπεία για την παλινδρόμηση. Για την σιελόρροια, την αδυναμία δηλαδή διαχείρισης του σάλιου, υπάρχουν επίσης φάρμακα ενώ σε μερικές περιπτώσεις πραγματοποιείται και έγχυση Botox στους σιελογόνους αδένες.