Βάθεια. Ένα τοπίο που δε θα βρεις αλλού στην Ελλάδα. Επιβλητικό και μοναδικό. Ο επισκέπτης στη Μάνη ξέρει ότι θα έρθει κοντά με τη φύση και την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική. Αυτό το μέρος έχει κάτι διαφορετικό. Ξεχωρίζει. Είναι η επιβλητικότερη έξαρση ενός τοπίου μανιάτικου. Με την γοητεία των πύργων και την ιδιαίτερη ιστορία. Σε ένα παιχνίδισμα ανάμεσα στη θάλασσα και τα ξερά βουνά. Η Βάθεια είναι η έκπληξη που σου επιφυλάσσει η Μάνη.

Βάθεια: Η πυργοπολιτεία στη Μάνη

Σε κάποια από τις πολλές στροφές του δρόμου, στη Μάνη, προς τη Βάθεια, αποκαλύπτεται κτισμένη σε περίοπτη θέση σαν ακρόπολη στην κορυφή του λόφου. Μέσα σε μια εικόνα χωράνε οι πύργοι, τα σπίτια, οι εκκλησίες, τα λιοτρίβια κάπου 150 κτίσματα, τα σοκάκια και οι ρούγες.

Πάνω στο πλάτωμα μιας κορυφής. Αν φτάσεις εκεί θα απολαύσεις μια θέα μοναδική. Από τη μία την πολύσχημη ακτή και από την άλλη τα ξερά, άγρια βουνά. Και αυτά τα δύο σε συνδυασμό δημιουργούν μια εικόνα σαν ζωγραφιά.

Η Βάθεια δεν είναι απλώς μια πανέμορφη ζωγραφιά την οποία ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει μόνο με τα μάτια, αλλά μπορεί να τη ζήσει κιόλας. Μπορείς να μείνεις σε ένα από τα παλιά, διατηρημένα λιοτρίβια ή σε έναν από τους εννέα αναπαλαιωμένους πύργους-ξενώνες απολαμβάνοντας τη μοναδική θέα. Θα περπατήσεις σε γραφικά σοκάκια και θα φτάσεις μέχρι την κλειστή παραλία της Βάθειας η οποία είναι στρωμένη με άμμο αλλά και βότσαλα.

Η Βάθεια που ανήκει σε τέσσερις οικογένειες

Η Βάθεια δεσπόζει στο τοπίο με τη στρατηγική της θέση ως ένα πυκνοχτισμένο και εντυπωσιακό κτιριακό σύνολο με καμιά 70αριά πυργόσπιτα. Το χαρακτηριστικό είναι ότι όλα ανήκουν σε 4 μανιάτικες οικογένειες. Εκεί απ’ όπου ξεκινά και η περιπέτεια της καστροπολιτείας στη Μάνη.

Η Βάθεια είναι γνωστή από τα μέσα του 16ου αιώνα. Μάλιστα έως και και τα μέσα του 19ου έσφυζε από ζωή. Οι κάτοικοι ζούσαν από τη γεωργία, την κτηνοτροφία και το κυνήγι και η ελιά παρέμενε μια από τις βασικές πηγές εισοδήματος, όπως μαρτυρούν και τα 4 λιοτρίβια. Αργότερα ο οικισμός ερήμωσε. Απόκτησε ξανά ζωή όταν ανέλαβε ο ΕΟΤ δράση αναστηλώνοντας τους πύργους και μετατρέποντας κάποιους σε ξενώνες.

Το χωριό παρέμενε ωστόσο στα χέρια των τεσσάρων ιστορικών οικογενειών, στις οποίες ανήκαν όλες οι πυργοκατοικίες. Το ελληνικό Δημόσιο δεν απαλλοτρίωσε τα σπίτια, παρά σύναψε μια σύμβαση με τους κληρονόμους και μετά το πέρας της δεν ανανεώθηκε ποτέ. Αυτός είναι και ο λόγος που για μεγάλο χρονικό διάστημα η πρόσβαση στον οικισμό δεν είχε νόημα. Πρακτικά η Βάθεια ήταν ένας εγκαταλελειμμένος οικισμός.