Πέθαν’ ο κρέας πέθανε

ψυχομαχάει κι ο τύρος

…………………………

κι βρούβα η παλιόβρουβα

στέκεται στην καβάλα

να πέσει στην τσουκάλα.

Τούτο το τραγουδάκι είχε σκαρώσει κι έλεγε ο λαός μας στα χρόνια τα παλιά τότε που ερχούντανε οι Αποκριές κι η Καθαροδευτέρα και άρχιζε η νηστεία της Σαρακοστής για το Πάσχα. Οι παλαιοί Έλληνες «κράταγαν» αυστηρά τη νηστεία και ένα από τα νηστίσιμα που τρώγανε ήτανε τα λάχανα που τα ’βρισκαν άφθονα στις εξοχές και στους κήπους.

Ένα απ’ αυτά τα λάχανα της νηστείας ήτανε και η βρούβα, που το τραγούδι τη χαρακτηρίζει, σκωπτικά, «παλιόβρουβα», επειδή δεν θεωρείται πρώτης τάξεως λάχανο, γι’ αυτό και έχει βγει και η λαϊκή έκφραση «πήγε για βρούβες», που λέγεται για όποιον απέτυχε παταγωδώς σε μια προσπάθειά του. 

Κι όμως αυτό το ταπεινό λαϊκό λάχανο, που χόρτασε γενιές και γενιές Ελλήνων είναι πάρα πολύ ωφέλιμο αφού η  βρώση του θεωρείται χωνευτική, διουρητική, καθαρτική, αποτοξινωτική, τονωτική και με ευεργετικά αποτελέσματα στο κυκλοφορικό και τη καρδιά.

Κι αν ο λαός την είπε «παλιόβρουβα», έτσι για αστείο την είπε και … χαϊδευτικά, αφού πολύ αγάπησε την ελαφρώς καυστική και πικρή γεύση της που παντρεύεται άριστα με την γεύση του λαδιού. Κι όταν αποτρώγανε οι παλαιοί τις μαγειρεμένες βρούβες, σηκώνανε μετά το βαθουλό το πιάτο και πίνανε, για φάρμακο, το ζουμάκι της ανακατωμέν όπως ήτανε με το αλατάκι, το λεμόνι και το λάδι.

Και δεν είναι αυτό μόνο. Κάθε άνοιξη η πρώτη που στολίζει τη Μάνα Γη μαζί και την ψυχή μας είναι αυτή η ταπεινή η βρούβα που κατακλύζει κάθε σπιθαμή με τα κατακίτρινα και πλούσια άνθη της, πραγματικές κίτρινες θάλασσες που σε ταξιδεύουν στην ομορφιά και στον επίγειο παράδεισο που τόσο μας χάρισε απλόχερα ο Δημιουργός.

Όπου τη συναντήσετε, λοιπόν, τη βρούβα, πείτε της ένα «ευχαριστώ» απ’ την ψυχή σας.

Το αξίζει και το δικαιούται!

Σπάρτη 14-3-2025

Βαγγέλης Μητράκος 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Χωράφι με βρούβες στο Ψυχικό