“Φανταστείτε έναν κόσμο ισότητας των φύλων. Ένας κόσμος χωρίς προκαταλήψεις, στερεότυπα και διακρίσεις. Ένας κόσμος ποικιλόμορφος, δίκαιος και χωρίς αποκλεισμούς. Ένας κόσμος όπου η διαφορά εκτιμάται και γιορτάζεται.

Μαζί μπορούμε να σφυρηλατήσουμε την ισότητα των γυναικών”. Αυτό είναι το μήνυμα που θα διαβάσετε ανοίγοντας την ιστοσελίδα www.internationalwomensday.com. Ο επίσημος διαδικτυακός φορέας που ενημερώνει παγκοσμίως για ότι αφορά τις γυναίκες κάθε ηλικίας και τα δικαιώματα τους.

Το γεγονός ότι πρέπει να το φανταστούμε, σημαίνει πως ακόμα δεν έχουμε φτάσει εκεί. Δεν έχουμε αγγίξει την ισότητα στα επιθυμητά επίπεδα. Αν και σε αρκετές χώρες οι γυναίκες πλέον έχουν ίσα ή σχεδόν ίσα δικαιώματα, σε δεκάδες άλλες θεωρείται μέχρι και σήμερα υπό. Υποκείμενο του άντρα, αντικείμενο για γεννήσεις, χαρακτηριστικό αδυναμίας, καταχρηστικά υποδεέστερη του αρσενικού. Χωρίς κανένα σοβαρό λόγο, απλώς και μόνο γιατί έτσι πέρασε στην κοινωνία μας εδώ και αιώνες. Μέσω των θρησκειών, των αυτοκρατόρων και των βασιλιάδων, και άλλων αδύναμων αντρών που βρέθηκαν με εξουσία στα χέρια τους.

Το χειρότερο είναι πως τότε και τώρα, πολλές γυναίκες βίωσαν και βιώνουν τέτοια πλύση εγκεφάλου, που υποστηρίζουν αυτή τη διαφορά. Άντρας είναι πρέπει να βγάζει περισσότερα χρήματα από τη γυναίκα του. Άντρας είναι θα φωνάξει λίγο παραπάνω, θα απαιτήσει, θα πρέπει να έχει αυτό που θα ζητήσει. Η γυναίκα καλό είναι να μην βγαίνει και συνέχεια από πάνω. Μπορεί και δουλεύει(και ας πληρώνεται λιγότερα), μπορεί και βγαίνει(και ας πρέπει να δώσει λογαριασμό τι ώρα θα γυρίσει), μπορεί και έχει δικαίωμα να μιλάει(και ας σκάει στο τέλος γιατί ποτέ δε λέει όλα όσα θα ήθελε να πει).

Τι ευθύνη έχουν οι ίδιες οι γυναίκες;

Όσοι αναγνώστες με παρακολουθούν τακτικά, θα γνωρίζουν ήδη πως δεν κάνω διακρίσεις και η αλήθεια θα πρυτανεύει πάντα, όποιον και αν θίξει. Παρακάτω θα αναφερθώ περισσότερο στις ευθύνες των αντρών. Ας δούμε όμως τι ευθύνη έχουν οι ίδιες οι γυναίκες.

• Έμαθαν τόσο να είναι τα θύματα, που δυστυχώς το μεταβιβάζουν και στις κόρες τους. Ευτυχώς όλο και περισσότερα νέα κορίτσια, γίνονται οι γυναίκες που θα μεταλαμπαδεύσουν τη μηδενική ανοχή στην ανισότητα. Όταν όμως οι μανάδες στο όνομα της προστατευτικότητας, του φόβου και της προσωπικής τους κακής εμπειρίας, μεγαλώνουν λάθος τις κόρες τους, φέρνουν ευθύνη.
• Όταν η νέα γενιά κοριτσιών μαθαίνει εν έτει 2024 πως ότι κάνουν είναι αμαρτία. Για τα αγόρια δεν ισχύει, τα κορίτσια πρέπει να προσέχουν. Την τιμή τους, να κρύβουν το σώμα τους, να μην προκαλούν. Πόσες μανάδες αντί να δώσουν θάρρος στα παιδιά τους, τα γεμίζουν τρόμο και (τις) ανασφάλειες (τους);
• Η κόρη μου θα κάνει όσα δεν έκανα εγώ, θα παντρευτεί κάποιον καλύτερο, θα με προσέξει όταν μεγαλώσω, θα είναι καλύτερη μαγείρισσα, θα βρει καλύτερη δουλειά και πάει λέγοντας. Μεγαλώνουν ένα κορίτσι να είναι ανταγωνιστικό απέναντι τους και όταν τα καταφέρει, τους ενοχλεί και προσπαθούν να κόψουν αυτό το θάρρος.
• Εμείς στην εποχή μας δε τα κάναμε αυτά. Δεν έχουν καταλάβει ότι ακούγονται σαν τις μανάδες τους, έγιναν όλα αυτά που κορόιδευαν, που έλεγαν πως δε θα γίνουν ποτέ. Σεμνότυφες, σχεδόν παρθένες, ξεχνούν όσα έκαναν μόλις πριν μια-δυο δεκαετίες.
• Αντί να στηρίξουν την απενεχοποίηση του σώματος τους, στηρίζουν τη συμφορά. Δε θα γίνεις σαν το παιδί της απέναντι, μη κοιτάς τι κάνει η συμμαθήτρια σου. Σωστά, να κοιτάει μόνο εσένα, που τη γεμίζεις τύψεις, ενοχές και ανασφάλειες. Αν η κόρη σου βγήκε και εξυπνότερη από εσένα, τότε η αντίδραση της σε ενοχλεί. Εσύ όμως ακόμα δεν κατάλαβες πως δεν ξέρεις που ξεκινούν τα όρια σου.
• Είναι ευθύνη των γυναικών να επιτρέψουν στις νέες γυναίκες να προχωρήσουν, να ζήσουν ελεύθερες, να μη γίνουν οι γονείς τους, να μην στιγματίζονται από το τι θεωρεί μια αναχρονιστική κοινωνία λάθος, αμαρτία και καταστροφή.

Τι ευθύνη έχουν οι άντρες;

Συχνά έχω κατηγορηθεί ότι μισώ τους άντρες γιατί συνέχεια μας τα χώνω. Πως είναι δυνατόν ένας άντρας να λέει τόσα αρνητικά για το ίδιο του το φύλο. Βλέπετε είμαστε σε άρνηση και τα δυο φύλα, στο να κατανοήσουμε ότι οι ευθύνες είναι ισάξιες. Πάμε να δούμε μερικές από τις ευθύνες των αντρών.

• Πως περιμένεις να σεβαστούν την κόρη σου, την εγγονή σου, την κόρη του φίλου σου, όταν εσύ ο ίδιος δεν έχεις σεβασμό ούτε στη μάνα σου. Ακούει το παιδί φράσεις όπως: είσαι ανίκανη, ανήμπορη, ένα τίποτα, επειδή είσαι γυναίκα. Πως μετά να μεγαλώσει σεβόμενη τον εαυτό της όταν ήδη βλέπει την (δήθεν) κεφαλή της οικογένειας να τη θεωρεί κατώτερη;
• Δεν έχει σημασία αν θα τσαλακώσεις ή καταστρέψεις εντελώς τον εγωισμό σου, αλλά είναι πιο σημαντικό να είσαι σωστός πατέρας στην κόρη σου. Να μην περιμένεις μόνο από τη μητέρα της να είναι φωτεινό παράδειγμα. Ευτυχώς το έχουμε δει αυτό να συμβαίνει σε άντρες που έχασαν τη σύντροφο τους και έχουν γίνει μαμά και μπαμπάς μαζί.
• Έχουμε δει φυσικά και δυο μαμάδες όπως και δυο μπαμπάδες. Αν αυτό σε ενοχλεί και το λες συνέχεια στην κόρη σου, πως περιμένεις να σεβαστεί αύριο εσένα, τη θεία της, το γείτονα, το αφεντικό της; Αν μεγαλώνεις το παιδί με ρατσισμό και βάζοντας τους ανθρώπους σε κατηγορίες, μην ξαφνιαστείς αν αύριο είσαι και εσύ σε μια, όχι και τόσο ευνοϊκή για σένα, κατηγορία.
• Κράτα λίγο από τον ανδρισμό σου, από το νταηλίκι σου, από τη φιγούρα σου για τους φίλους σου. Το να ξεσπάς μπροστά στην κόρη σου, μόνο και μόνο για να της δείξεις τι σκληρός είσαι, έχει ξεπεραστεί. Εκτός αν θέλεις αύριο να βρει έναν τέτοιο άντρα, βαρύ και ασήκωτο, που ίσως να έχει και βαρύ χέρι. Αυτό θέλεις;
• Σταμάτα να διαχωρίζεις τα παιδιά, ειδικά αν έχεις αγόρι και κορίτσι στην οικογένεια. Το έκανε ο πάππους σου, το έκανε ο πατέρας σου, μήπως ήρθε η στιγμή αυτό το αιώνιο λάθος να σταματήσει σε σένα; Να γίνεις το φωτεινό παράδειγμα και να τονίσεις ότι υπάρχει η καλή και η κακή πράξη, ότι αφορά και τα δυο φύλα και κάνουμε ότι μπορούμε για να είμαστε σωστοί άνθρωποι.
• Αν και μόνο επειδή ζούμε σε μια άνιση κοινωνία ακόμα, κερδίζεις περισσότερα χρήματα από τη σύντροφο σου, δεν υπάρχει λόγος να το περηφανεύεσαι. Έτυχε, δεν ήταν μόνο το ταλέντο που ίσως να έχεις. Έτυχε να γεννηθείς σε έναν αιώνα που ευνοεί τους άντρες, όμως η ζυγαριά έχει ξεκινήσει να αλλάζει. Φρόντισε να είσαι στη σωστή πλευρά της ιστορίας.

Τιμούμε τη γυναίκα, αυτή που πάλεψε για το σήμερα. 

Και τα δυο φύλα έχουν ατέλειες, δεν υπάρχει καλύτερος ή χειρότερος. Αποδεδειγμένα έχουμε δει όλων των ειδών τις πράξεις από άντρες και από γυναίκες. Κακοποίηση, φόνο, βία, φωνές, αδιαφορία, εκμετάλλευση. Δυστυχώς όμως μέχρι και σήμερα οι γυναίκες είναι τα μεγαλύτερα θύματα και ο κατάλογος των φρικτών εγκλημάτων είναι μακρύς. Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας δεν είναι για να μας θυμίσει πως υπάρχουν, ούτε για να βγουν να τα πιούν. Είναι ημέρα υπενθύμισης για τους αγώνες που έδωσαν εκατομμύρια γυναίκες πριν από εσάς.

Στάθηκαν θαρραλέα απέναντι σε αγροίκους άντρες, μάτωσαν, έχασαν παιδιά που κυοφορούσαν από τη βία που δέχτηκαν τα σώματα τους. Είναι για να τιμήσουμε τις γυναίκες που απαίτησαν, φωνάξαν, διαδήλωσαν και κέρδισαν επιτέλους κάτι από τα δικαιώματα τους. Οι γυναίκες που έλαμψαν όταν κανείς δεν τις βοήθησε, δεν τις ενθάρρυνε, δεν τους έδωσε το βήμα. Διέπρεψαν επαγγελματικά, επιχειρηματικά, οικογενειακά και ανθρώπινα. Μεγάλωσαν οικογένειες δικές τους αλλά και ξένες, υπήρξαν μητέρες για τα παιδιά τους και για παιδιά που ήταν ορφανά.

Σήμερα αναγνωρίζουμε ότι οι γυναίκες μπορούν να καταφέρουν όσα και οι άντρες, συχνά και περισσότερα. Τιμούμε τις γυναίκες της ζωής μας, αυτές που μας ανέθρεψαν και έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο ποιοι και ποιες είμαστε στο τώρα. Στηρίζουμε όσες δεν μπορούν ακόμα να σηκώσουν κεφάλι και τους δείχνουμε έστω πως είμαστε εκεί για αυτές. Τους αναγνωρίζουμε τη δυσκολία και τους δίνουμε ένα τρόπο διαφυγής. Σήμερα, κάθε μέρα και κάθε νύχτα, όταν καμία δε θα έπρεπε να είναι μόνη της, τουλάχιστον όχι αν δεν είναι επιλογή της. Τιμώντας και τα δυο φύλα, τιμούμε την ανθρώπινη ύπαρξη, τότε μόνο μιλάμε για πραγματική ισότητα.

Έρευνα, σύνταξη, μετάφραση, επιμέλεια κειμένου: Βογιατζής Ηλίας

Πηγή εισαγωγικού κειμένου: www.internationalwomensday.com