O Αντώνης Σαμαράς υπήρξε  βουλευτής, υπουργός και πρωθυπουργός της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

Επί ημερών της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ πτώχευσε η Ελλάδα.

Ο Αντώνης Σαμαράς, ως πρωθυπουργός υπέγραψε το 2ο Μνημόνιο κι έβαλε τη χώρα στη μέγγενη του ΔΝΤ.

Παρ’ όλα αυτά, ο Αντώνης Σαμαράς, φέρεται ως άρχων της Πελοποννήσου και για να το επιβεβαιώσει επεδίωξε και επέβαλε ως υποψήφιο περιφερειάρχη Πελοποννήσου τον Δ. Πτωχό,  έναν στενό συνεργάτη του («κολλητό» τον ονομάζει η ιστοσελίδα «ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ») , ο οποίος, με μια μικρή σε αριθμό επιτελική ομάδα, στήριζε και προωθούσε την υποψηφιότητα του Σαμαρά για την προεδρία της Ν.Δ. μετά τις εθνικές εκλογές του 2009 κι όταν ο Σαμαράς έγινε πρωθυπουργός, ο Δ. Πτωχός,  είχε τον ειδικό και κρίσιμο ρόλο του συνδέσμου ανάμεσα στην τρόικα και τον πρωθυπουργό, ενώ, παράλληλα, υπήρξε διευθυντής Στρατηγικού Σχεδιασμού στο Μαξίμου εκείνη την περίοδο. 

Πρόκειται δηλαδή για έναν καθαρόαιμο «μνημονιακό», ο οποίος , μάλιστα, έχει μηδενική παρουσία στην Πελοπόννησο, της οποίας οι πολίτες, ανεξαρτήτως κομματικού χώρου,  ΘΕΛΟΥΝ, ως υποψηφίους, ανθρώπους «ζυμωμένους» με τις τοπικές κοινωνίες,  που έχουν ασχοληθεί ενεργά με τα κοινά από διάφορες θέσεις και σε διάφορα επίπεδα, που γνωρίζουν καλά την Πελοπόννησο, τις ιδιαιτερότητες, τις ανάγκες, τα πλεονεκτήματα, τις δυνατότητες και τις αδυναμίες της, τις προοπτικές και το ανθρώπινο δυναμικό της  κλπ, κλπ. Τέτοιου είδους  υποψηφίους επιθυμούν οι Πελοποννήσιοι και ΟΧΙ κομματικούς ημετέρους που πέφτουν αναπάντεχα στη σκηνή «ως από μηχανής θεοί» αρχαίας τραγωδίας, για να μας βγάλουν (δήθεν) από τα αδιέξοδα.

Βεβαίως, η κορυφαία ευθύνη για αυτήν την δυσμενή αυτοδιοικητική εξέλιξη, ανήκει στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος, στα πλαίσια (προφανώς) του κλίματος της αλαζονείας και της αίσθησης παντοδυναμίας που του δημιούργησαν τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα, διέπραξε μια σειρά μεγάλων πολιτικών λαθών, τα οποία, μάλλον, θα πληρώσει ακριβά στην Πελοπόννησο κατά τις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές:

-Επιμένει στην απόλυτη κομματικοποίηση των αυτοδιοικητικών εκλογών, αδυνατώντας να κατανοήσει πως «άλλο το κόμμα και άλλο η αυτοδιοίκηση».

-Υποκύπτοντας στον Α. Σαμαρά, ο οποίος αρνείται να αποδεχθεί ότι βρίσκεται εκτός εξουσίας και διαρκώς επιμένει να αυτοεπιβεβαιώνεται, πετάει σαν στυμμένη λεμονόκουπα τον Π. Νίκα, ένας συνεπές και ηθικό στέλεχος της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ο οποίος, τόσο ως δήμαρχος Καλαμάτας όσο και ως περιφερειάρχης  Πελοποννήσου,  παρήγαγε ουσιαστικό-πολύπλευρο έργο και είχε, ως αυτοδιοικητικός,  την αναγνώριση και την εκτίμηση πολιτών από όλους τους πολιτικούς χώρους.

 (Βεβαίως, ο Π. Νίκας, στη συνέντευξη που έδωσε, είπε πολλές και σκληρές αλήθειες για το σύστημα, που, παρασκηνιακά, προσπαθεί να ελέγχει την Πελοπόννησο, δεν μπόρεσε, όμως, να απαλλαγεί από τα κομματικά βαρίδια και, ελεύθερος πλέον, να καταλογίσει τις ευθύνες όχι μόνο στον Α. Σαμαρά  αλλά  (κυρίως) στον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη, τον οποίο, δυστυχώς, έβγαλε από το κάδρο.)

- Η πολιτική αυτή διαχείριση από μέρους του πρωθυπουργού καταδεικνύει ότι (παρά τη μεγάλη εκλογική νίκη της ΝΔ) δεν είναι και δεν αισθάνεται σίγουρος και ισχυρός εσωκομματικά, αφού αναγκάζεται να κρατά ισορροπίες και να υποκύπτει σε παράκεντρα κομματικής εξουσίας («κόμμα μέσα στο κόμμα» τα ονόμασε ο Π. Νίκας). 

-Η επιλογή  Δ. Πτωχού, με τον τρόπο που έγινε, αποτελεί πλήγμα για την αξιοπιστία του πρωθυπουργού, ο οποίος, πριν από λίγο καιρό, είχε δηλώσει πως όπου υπάρχουν εν ενεργεία περιφερειάρχες θα στηριχθούν από τη Νέα Δημοκρατία, ενώ η εκπαραθύρωση του Π. Νίκα, με τον τρόπο που έγινε, βάζει και άλλα θέματα προσωπικού και πολιτικού χαρακτήρα, μιας και ο Π. Νίκας  είχε από πάντα άριστες σχέσεις με την οικογένεια Μητσοτάκη και ουδείς μπορεί να παραβλέψει ότι ο νυν περιφερειάρχης ήταν μία από τις 50 υπογραφές του προέδρου Κυριάκου Μητσοτάκη για την αρχηγία της ΝΔ.

- Επιλέγει, ο Κ. Μητσοτάκης, ως υποψήφιο περιφερειάρχη, στη θέση του Π. Νίκα, τον εκλεκτό του Α. Σαμαρά, έναν τεχνοκράτη άγνωστο στην Πελοποννησιακή κοινωνία, που κατέρχεται στις εκλογές με μόνο πολιτικό προσόν την κομματική «ευλογία», χωρίς (ούτε καν) να γίνει η  επιλογή του από τη βάση του κόμματος της ΝΔ, η οποία βάση (αν και περιφρονημένη και απαξιωμένη παντελώς από την ηγεσία του κόμματος) θα κληθεί, ωστόσο,  να δώσει αγώνα, για να εκλεγεί περιφερειάρχης ο εκλεκτός της κομματικής ηγεσίας  και των εσωκομματικών ισορροπιών της ΝΔ. 

Ο Κ. Μητσοτάκης και η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, με την επιλογή Δ. Πτωχού και με την όλη διαχείριση του ζητήματος του υποψηφίου περιφερειάρχη Πελοποννήσου  φαίνεται ότι «έμπλεξαν τα μαλλιά τους στα βάτα», όπως λέει ο λαός. Οι πολίτες της Πελοποννήσου είναι θυμωμένοι και νιώθουν προσβεβλημένοι από την εκφρασμένη αντίληψη ότι η Πελοπόννησος είναι «τσιφλίκι» και «φέουδο» και αν οι άλλες δυνάμεις στην περιφέρεια Πελοποννήσου δεν διαπράξουν χειρότερα λάθη  από αυτά της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, τότε η υποψηφιότητα Δ. Πτωχού θα αποβεί πολιτικό Βατερλώ για την κυβέρνηση, τον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη και τους πελοποννησιακούς μηχανισμούς  των παρασκηνίων.

Σπάρτη 19-7-2023

Βαγγέλης Μητράκος